brevis descriptio:
Oleum aurantiorum, vulgo Oleum Essentiale Aurantiorum Dulcium appellatum, ex fructibus derivatur.Citrus sinensisbotanica. Contra, oleum essentiale aurantiaci amari ex fructibus derivatur.Citrus aurantiumbotanica. Origo exactaCitrus sinensisignotum est, cum nusquam in mundo agresti crescat; tamen botanici credunt eam esse hybridam naturalem Pummelo (C. maxima) et Mandarinica (C. reticulata) botanicis et originem eius inter Sinarum meridiem-occidentem et Himalayas. Per aliquot annos, arbor aurantii dulcis pro forma arboris aurantii amari habita est (C. aurantium amara) et sic appellabaturC. aurantium var. sinensis.
Secundum fontes historicos: Anno 1493, Christophorus Columbus semina aurantiorum in expeditione sua ad Americam portavit, quae tandem Haitiam et Caribicum attigerunt; saeculo XVI, exploratores Lusitani aurantiorum arbores in Occidentem introduxerunt; anno 1513, Ponce de Leon, explorator Hispanicus, aurantia in Floridam introduxit; anno 1450, mercatores Italici aurantiorum arbores in regionem Mediterraneam introduxerunt; anno 800 p.C.n., aurantia in Africam orientalem et Orientem Medium a negotiatoribus Arabibus introducta sunt, deinde per vias commerciales distributa. Saeculo XV, viatores Lusitani aurantia dulcia, quae e Sinis reportaverunt, in silvas Africae occidentalis et in Europam introduxerunt. Saeculo XVI, aurantia dulcia in Angliam introducta sunt. Creditur Europaeos fructus citrorum praecipue propter beneficia medicinalia aestimasse, sed aurantium cito ut fructus receptum est. Tandem a divitibus colendum est, qui arbores suas in privatis "aurantiariis" colebant. Aurantium ut fructus arborum vetustissimus et frequentissime cultus in mundo cognitum est.
Per milia annorum, facultas Olei Aurantii ad immunitatem naturaliter augendam et symptomata varia innumerabilium morborum minuenda, id ad usus medicinae traditionalis ad curationem acne, accentus chronici, aliarumque curationum sanitatis praebuit. Remedia popularia regionis Mediterraneae necnon regionum Orientis Medii, Indiae, et Sinae Oleum Aurantii ad levandas gravedines, tussim, lassitudinem chronicam, depressionem, influenzam, indigestionem, libidinem imminutam, odores, circulationem malam, infectiones cutis, et spasmos adhibebant. In Sina, aurantia fortunam bonam significare creduntur, et ita adhuc pars significativa in medicina traditionali manent. Non solum beneficia pulpae et oleorum pretiosa sunt; cortex fructuum siccorum tam varietatis Amarae quam Dulcis aurantii etiam in medicina traditionali Sinensi adhibita est ad leniendas morbos supra dictos necnon ad anorexiam tractandam.
Historice, Oleum Essentiale Aurantii Dulcis multis usibus domesticis usus erat, exempli gratia cum ad saporem aurantii potionibus non alcoholicis, dulcibus, bellariis, chocolatis, aliisque dulcibus addendum adhibebatur. Industrialiter, proprietates antisepticae et conservativae Olei Aurantii id ideale fecerunt ad usum in productione cosmeticorum et productorum curae cutis, ut saponum, cremorum, lotionum, et deodorantiorum. Propter suas naturales proprietates antisepticas, Oleum Aurantii etiam in productis purgatoriis, ut in aspersionibus cubiculorum refrigerantibus, adhibitum est. Initio saeculi XX, ad odoranda varia producta, ut detergentia, unguenta, sapones, et alia instrumenta ad lavandum, adhibitum est. Tempore procedente, Oleum Aurantii Dulcis et alia olea citri odoribus citri syntheticis substitui coeperunt. Hodie, in similibus applicationibus adhuc adhibetur et popularitatem consecutus est ut ingrediens quaesitum in productis cosmeticis et sanitatis propter suas proprietates adstringentes, purgantes, et illuminantes, inter multas alias.
Pretium FOB:0.5 - 9,999 USD / frustum Quantitas Ordinis Minima:Centum frusta/frusta Facultatem Suppletoriam:10000 frustum/frustula per mensem